Bu yıl 22’ncisi düzenlenecek olan işçi emeklileri derneği Kırıkkale şubesinin yapacağı kongresini gazete demeçlerinde okudum. Herkesi bekliyoruz diye çağrıda bulunmuşlar. Aman ne güzel olmuş. Gazete sayfalarında çağrıda bulunulmuş ben gazetemde olduğum için okudum ya gazete eline geçmeyen binlerce emekli nasıl duyacak. Sahi kayıtlı olanların adresleri mi yok? Yoksa telefonları mı mevcut değil.

İkisinin de olmaması mümkün değil. Çünkü kayıt işlemlerinde bunlarda kayıt altına alınır. Olsa olsa emekliler cemiyetimizin (derneğimizin) telefonu yoktur. Telefonu varsa alo diyecek şahıs yoktur, alo diyecek biri varsa parası yoktur. Eyvah! Parası yoktur. Yoksa alo derlerdi. Ne yapalım aidatları mı çoğaltsak ta alo paralarını mı tedarik etsek. Şunu da düşünüyordum. Aidatlarımızı biraz yükseltsek te kayıtlı üyelerimize kutsal bayramlarda yarım kilo şeker ile hal ve hatırlarını sorsak. Sahi emeklim bayramlarda istediği şekerleri alabiliyorlar mı onu da sorsak iyi olur.

Kongreniz hayırlı olsun babam. Kongreniz bir eli yağda bir eli balda olan gelen şeref misafirlerinize hayırlı olsun. Kongrenize gelen şeref misafirleri emeklinin hal ve hareketini, sağlık durumunu, sosyal yaşantısını takip eden insanlar. Baştaki hükümetimizi ağaç sallar gibi sallayan sivil toplum örgütleri görevlileri gelen misafirler emekli ağlarsa bende ağlarım diyen insanlar. Gelen misafirleriniz çok uzayan intibak yasasını bir çırpıda çıkartan insanlar. Divan başkanı ellerinden öptüğüm öpülen eller ile hükümet yetkililerini çiçeklerle karşılayan emeklinin hakkını savunuyoruz diye yan gelip yatan abi.

Sahi divan başkanımız yine söyledi mi intibak yasasını çıkaracağı yahut çıkarttıracağız diye. Söz etti mi? Etmiştir elbette. Nasıl olsa bu emekliler uykuda, nasıl olsa beni alkışlıyorlar. Kongrede ki emekli cemiyetleri ile ilgili sivil toplum örgütleri yöneticileri hariç hepsi şeref konuğumuz ve misafirimiz başımızın üzerinde ama emekli ile iştikal eden yöneticiler hariç. Bu yazıyı yazarken diyorum ki mesaj çekmesini benim gibi bilmiyorlar mı diyorum. Bilseler telefonlarıma bir mesaj göndererek kongreye davet edilebilirdi. Vay be! Demek ki mesaj çekmesini onlar da bilmiyor kursa mı göndersek acaba.

Mesaj gönderilmesini öğrenseler ama kursa gidecek paraları yoktur diyorum ne yapsak ta aidatlarımızı arttırsak. Allah’ım bize çıkar bir yol göster. Seyyanen zam istiyoruz, yetkililer bunları duysun diyorlar ya, bu hareketleri duyurmak için ne eylem planı hazırladınız. Emeklileri ne zaman bir eylem planına çağırdınız. Ha şu da var. Eylem planı için bu emekliye güven vermeniz gerekmektedir. Yoksa hayatı mücadele ile geçen emekliler sizlere güvenmezler. Sözler hep geride kalır lafla peynir gemisi yürümüyor hastaneleri hiç dolaşıyor musunuz aradaki zavallı emeklinin ilacı yazdırmasındaki çileyi görüyor musunuz? Bende ne konuşuyorum sanki Avrupa’dayım.

Emekli başkanım konuşuyor neler söylüyor

Bizi avutarak intibak yasasını ha bire savunuyor

İşin içinden çıkamayınca lafı mahkemeye atıyor

Hükümetin he demesi için hep birbirine bakıyor

Ağlamayana meme verilmez bunu bilesin

Yapacağın eylemleri hükümete bildiresin

Bizi idare edenler emeklinin halini sezsin

Alkışlamayın beyler bizi idare edenler çarşı Pazar gezsin

Uzun yıllar önce anlatımdı bu yasalar bize

Yalan söylemek yakışmıyor hiçbirinize

Nedense hastanede bakmıyor doktor yüzümüze

Dara düşmeyin idareciler paranız yoksa haber verin bize

Kongreye milletvekilleri çağırılmış divana durulur

El pençe esas duruşta benim vekilime selam verilir

Halis’te esas benim diye gas gas kasılır

Üzülme vekilim zamanı gelence sana alkışlar çok duyulur.

NOT: bu yazıyı daha önceleri yazmam gerekiyordu ama araya bazı yazılar girdiği için bu zamana kaldı yönetiminiz hayırlı olsun.