İşte bütün mesele bu!

Doğru düzgün sevemeyen, şiddete meyilli tipler var.

Bize ne oldu?

İnsan olmak bu kadar mı zor?

İnsan olmak zor iştir azizim.

Sevgi ve saygı olacak, empati olacak, halden anlama olacak, çoluk çocuğu kadını koruyup kollama, harama bakmama ve mazlumu kollama olacak.

Yani insan olmak zor iş.

İnsan olmak; Ara sıra aynaya bakması gerekir insanın. "Güzel miyim?" sorusunu değil, "İnsan mıyım?" sorusunu sormalı.

Kızına tecavüz eden baba, çocuğunu klozete atan anne....

Ve insanlar neden kar yağmıyor diye endişeleniyor. Taş yağmadığına dua edelim, Lût Kavmi gibi helak olmadığımıza!

Kardan önce "Ar" yağsın memleketimize.

İnsan Olmak'tan nasibini alamamış o kadar çok mahluk var ki yürüyorlar, konuşuyorlar ve trafiğe çıkıyorlar.

Aklım sona ermeden tüm insanların insan olmak adına çaba gösterip herkesin insan olduğunu görmek isterim.

Mesele devlet hizmetinde olanların insan olabilmelerini idrak etmeleridir. Para ve siyasi gücün hiç bir şey olmadığını eninde sonunda öleceğini anlayabilmeleridir. Hak yemenin ne kadar kötü olduğunu, kul hakkının ne olduğunu kavrayabilmeleridir.

İnsan olmak demek, başkasının mutluluğuyla mutlu olabilmek, başkasının acısıyla acı duyabilmektir.

En aptalca şeylerin moda olduğu bu zamanda “insanlığın moda” olması için neler yapabileceğimi araştırıyorum.

İnsan Olmak;

Secdeye kapanıp dua etmek mi?

Bir garibe el uzatmak mı?

Vatan uğruna can vermek mi?

Bir çocuğun göz yaşını silmek mi?

Yoksa bir köpeğe su vermek mi?

Ne derseniz deyin artık.

İnsan olmak veya olmamak elimizde ve yüreğimizde.

Bir insana değer vermek, özen göstermek, onun kıymetini bilmek de bir kültürdür. Bunun eğitimi yok, kitaplar da yazmaz. Yolu İnsan Olmak'tan geçer.

Korkuyoruz.

Düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz.

İnsan olmaktan korkuyoruz.

İnsan olmak için fazla şeye ihtiyaç yok. Sadece dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce,  din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım yapmaksızın herkese karşı gerçek bir hoşgörüyle yaklaşılsa yeterli.

Kalbin güzelse inadına yaşa. Güneş doğduğunda yeni güne başlarız. Hayatın gerçekleri ile karşı karşıyayız. Su gibi akıp giderken hayat her şey dönüşür; etme bulma dünyasında insan olmak adına.

Okumak cehaleti götürüyor, eşeklik baki kalıyor.

Haklısın kardeşim.

Şapı ezsen olur mu şeker. Cinsine tükürdüklerim cinsine çeker.

Yaşlılarını  arayan ve sormayanlar, bugünlerde soy ağaçlarında  dedelerini arıyor.

Sonuç olarak.

34 yıllık hayatımda şunu anladım.

İnsan olmak herkese nasip olmuyor.

İnsanlar sevilmek için yaratıldılar. Eşyalar ise kullanılmak için. Dünyadaki kaosun nedeni; eşyaların sevilmeleri ve insanların kullanılmasıdır.

~Cemil Meriç~

İnsan olmak; zor vesselam bu dünyada.