Kontrol dışına çıkmış her olay gibi güç te kontrolden çıktığında etrafına zarar vermektedir… Kontrolü elinde tuttuğu varsayılan toplum veya kişi aslında elindeki gücün çoktan esiri olmuş ve hayalet diyarlarda, umarsızca kendini ispata çalışmaktadır... Kontrol edemediği sözde gücünü ne yaparsa yapsın kendine ve etrafındakilere zarar vermeden yok edemez....

Karşısındaki zavallı durumuna düşmeye zorlanan kişi veya toplumlar ise bu durumda bu güçten ister istemez etkilenecektir… Ancak burada kazanan yoktur çünkü kontrol yoktur. Oysa güçlendikçe adil olan adaletle hükmedene gönül rızasıyla itaat edilir ve itaat edende ettirende huzurlu olur. 

Örneğin; Hz. Ömer hutbe okurken, cemaatten biri kalkar, ne hutbeni dinler ne de sana itaat ederiz demiş. Niye diye sormuş Hz. Ömer. Yani korumaları adamı yaka-paça dışarı atmamış. Adam cevap vermiş: Görüyorum ki, sırtında yeni bir cübbe var. Ve o kumaş ganimet olarak ele geçirilenlerdendi. Ben de bana düşen paydan cübbe yaptırmak istedim yetmedi, senin payın nasıl bir cübbe ediyor ey Ömer!

Hz. Ömer demiş ki, “evet benimki de yetmedi, oğlumun payını da ekleyince ancak bir cübbe etti”.

Aynı adam, ey Ömer şimdi söyle. Seni dinler ve emrine itaat ederiz. 

Bir toplumu cezalarla, baskılarla korkutarak, muhtaç ederek başarı sağlamanız imkansızdır. Sadece bir zaman bastırabilirsiniz er ya da geç patlar. Oysa adaletle hükmederek ödüllendirerek, derdine derman olarak başarıya ulaşmanız mümkün. Kıssadan hisse nasibine düşen alsın. Kalın sağlıcakla...