Yılmaz Bahadır, tanıdığım kadarıyla cıvıl cıvıl cevher dolu başarılı bir çocuktu.  Fotoğrafına baktığınızda gözleri adeta ışık saçıyordu. Babası Dr. Bahadır Amaç’ın tabiriyle  babasının yol göstericisi ve dert ortağıydı. Yılmaz Bahadır çocukluğunu ve gençliğini yaşayamadan daha hayatının baharında 15 yaşında aramızdan ayrıldı. Bir yaz günü Dörtyol büyük bir hüzün yaşandı. Dörtyol ilçesinde girdiği havuzda kalbinin durması sonucu yaşamını yitirdikten 12 gün sonra, çok istediği Kabataş Erkek Lisesini kazandı. Kabataşlı öğrenciler, örnek bir hareketle hiç tanımadıkları okullarını kazanan Yılmaz Bahadır Amaç’ın ailesini ziyarete geldiler.

Elbette ölüm Allah'ın takdiriydi, elimizden gelecek hiç bir şey yoktu. Hep deriz ya, ölüm Allah'ın emri ayrılık olmasaydı. Vefatı Dörtyol'u, sosyal medya ve TV'ler aracılığı ile tüm Türkiye’yi yasa boğdu, Cenazesine ve adının verildiği okulun açılışına katılanların çokluğu herkesin dikkatini çekti. Uzun yıllardır yakından tanıdığım Doktor Bahadır Amaç ve Doktor Gülsüm Amaç, mesai mefhumu aramayarak herkesin yardımına koştular, herkesin iyi günlerinde kötü günlerinde yanlarında bulundular. Dahası, anne ve baba doktorlarımız Dörtyol’da güzel bir iz bıraktılar.

Yılmaz Bahadır Amaç'ın adı, Ana Okulunda öğrenin görecek öğrencilerle sonsuza dek yaşatılacaktır. Bu şekilde Yılmaz’ın adı gelecek nesillere aktarılacaktır. O, meslek sahibi olamadan çok sevdiği Vatanına hizmet edemeden bıraktı gitti. Okulunda okuyacak öğrenciler, önemli mesleklerle Ülkemize fayda sağlayacaklardır. Yılmaz ağabeylerini hayırla anacaklar ve ruhuna Fatiha yollayacaklardır.

Allah rahmet eylesin, mekânı cennet olsun. Ailesine ve sevenlerine sabırlar diliyorum.

Yılmaz Kardeşimiz, seni unutmayacağız…