Ülkemizde yaşayan insanların yüzde doksan dokuzu Müslüman olduğundan bahsedilir.

Nüfus cüzdanına göre yüzde doksan dokuzu diye biliriz.

O zaman yüzde doksan dokuzu Müslüman olan bir ülkede hayatın akışını kimler belirliyor.

Günlük yaşantısında Müslüman’ın da uyması gereken bir ilkesi yok mu?

Var.

O da Allah’ın vahyi Kur’an.

Diğeri Peygamberimiz Hz. Muhammed in pratik sünneti.

Allah’a, Kur’an’a ve peygambere uyan insanlara da Müslüman denir.

Yani, Müslüman inancını, hayat tarzını, yaşamını, ahlakını, siyasetini, ticaretini Kur’an’a ve peygamberine göre tanzim eder.

Böylece hakkı küfürden ayırmış olur.

Çoğunluğu Müslüman olduğunu söylediğimiz milletimizin Kur’an ve sünnete uyma oranı acaba yüzde kaçtır?

Nüfusun çoğunluğun kimlik Müslüman’ı olduğu bir ülkede...

Neden insanlar İslam’dan uzaklaşıyor.

Türkiye’nin her ilinde ilahiyat fakülteleri her yıl yüzlerce genci diplomalı ediyor.

İmam hatipler binlerce öğrenci mezun ediyor.

Birçok cemaat, vakıf, dernek Kur’an hafızları yetiştiriyor.

Milyonlarca insan tarikat çatısı altında zikir halkaları oluşturuyor…

Her illerde, her mahallelerde, her kasabalarda, her köylerde cemaatler, hocalar faaliyeti yürütüyor.

Hem de azımsanmayacak kadar çok ders halkları yapılıyor.

Bu kadar dindarların olduğu bir ülkede...

Müslüman olduğunu söyleyenlerin var olduğu bir coğrafyada.

Neden Allah’ın emretmiş olduğu gibi bir İslam meydanlarda yok.

Dinin serbest ve dinden söz edenlerin çok olduğu bu zamanda;

İktidarın ekseri çoğunluğu abdestli...

Hacı, hoca.

Umreci.

Namazlı niyazlı.

Ne hikmetse

Faizcilik, tefecilik.

Fuhuş, zina.

Uyuşturucu, içki, kumar…

Meyhane, kerhane sayıları artıyor.

Madde bağımlığı gençler arsında çoğalıyor.

Cinsel tacizlerin, sapkın davranışların önü alınmıyor.

Aşkıma cevap vermedin diye katiller sürüsü aftan yararlanıyor.

Sokak ortasında şiddet, nefret durmuyor.

Olumsuz aile hayatları artıyor…

Ahlaksızlık her tarafa yayılmış durumda.

Fırsatçı tüccarlar.

Aşırı kazanç peşinde olan fabrikatörler…

Daireye uğramayan, emek vermeyen bankamatikçi devlette beslenenler.

Esnaflıktan müteahhitliğe kadar, öğretmenlikten memurluğa her alanda iş ehline verilmemekle beraber kandırmaca, yalan yemin alışkanlık hale gelmiştir.

Kumar.

Diz boyu…

Siyasetin içerisinde Adalet değil, partizanlık yapılmakta.

Ahlak bozulmuş, hayâsızlıkta ölçü kalmamış.

Rüşvet, ala vere, dala vere, abdestli kapitalistlerde.

Adam kayırma, yandaş tutma siyasetin içinde.

Ülke genelinde şekli İbadetler yapılsa da, Kur’an’ın emri ibadetler terk edilmiş durumda.

Peki, bu kadar piyasadaki, dindar olduğunu söyleyenler varken.

Neden ortada bir tane peygamberi duruşu sergileyen yok.

Vahyin üstünlüğünü hayatının her alanında yaşayanlar yok.

Özünde kopartılmış bir İslam hayata olunca gençlik yeni arayışlar koşuyor.

Allah’a inanıyor, ahir et gününe, hesap gününe ve dirilmeye inanmayanların sayısı her geçen gün artmakta.

Gençler arasında deizm yaygınlaşıyor.

Mevcut gidişatlara karşı tavır sergileyenler var mıdır?