Dilek Özder

Dilek Özder

Tek başımayım yalnız değil…

Tek başımayım yalnız değil…

Tek başınalığın kendine özgü bir hali var yalnızlıkla karıştırma… Patika yoldan iki yanımda papatyalar, çam ağaçları arasından süzülüp ulaşmaya çalışan güneş ışıkları arasında yürürken tek başıma kuşlar sesleriyle eşlik etti her adımıma öyle keyifli bir yoldu ki bu yol, yorulsa da vücudum, kalbim yorulmuyordu yürümekten… İleride hani hep denir ya taa uzaklarda bir ev var, tüm ilkokul kitaplarında da olan, o güzel ev gözüküyor tüm ihtişamlığı ile bir tablo misali hem de bacasından cılız bir duman tütüyor yaşama dair izlerin var olduğunu bildirircesine. Mutluluğumu, huzurumu tarif etmekte güçlük çektiğim bu yolda yürürken tek başıma, gökyüzüne kaldırıp başımı gözlerim kapalı tertemiz havayı çekiyorum ciğerlerime. Ve burada olmuş olmanın mutluluğu yüzüme yerleşiveriyor. Yol boyunca bana eşlik eden papatyalar, ağaçlar, kuşlar ve güneşin yanın da, bir ağacın kavuğunda elinde bir fındık ile hikayelerin baş kahramanı Sincabı da gördüm ilerlerken tek başıma…

ev.jpg

Yürüyorum kolumda sandalyem, elimdeki termosta kahvem, çantamda kitabım karşımda uçsuz bucaksız doğanın bin bir çeşit görsel şovu… Kendime oturacak bir yer seçmenin bile zor olduğu bu eşsizlik içinde göle yansıyan ağaçların resmedilmiş hali gibi bir görselin karşısında yerimi alıyorum.

Oturduğum yerden öncelikle sessizliği dinledim, o sessizlik içindeki milyonlarca birbirinden farklı sesi duyarak. Dinledim tüm sesleri hem de Orhan Veli misali gözlerim kapalı… Kurdum küçük katlanır masamı, koydum üstüne kahvemi kitabımı ve yolda yürürken topladığım o bir birinden güzel papatyalarımı, kahvemi içtim kitabımı okudum ve şimdi sizin için yazıyorum tek başımayım, yalnız değilim diye. Ve sonra da oturup papatyalardan taç yapacağım kendime, belki falda bakarım belli mi? olur seviyor, sevmiyor diye… Saatler böylece su gibi aksın gitsin yaşadığım bu en güzel anlarda içime huzuru çekeyim her nefeste, sağlık ve şifa niyetiyle…

Böyle tek başıma kalışlarım var benim kendimi daha bir huzurlu hissettiğim. Benim için, tam da günlerden tek başınalık oldu bugün. Ancak Eve dönüş vakti gelip çattığında, ayrılmak çok zor, sevdiğim her şeyden olduğu gibi buradan da, tek başınalığımdan da…

sad.jpg

Önceki ve Sonraki Yazılar
Dilek Özder Arşivi