Bugün Cumhurbaşkanımızı seçeceğiz ama 14 Mayıs’ta seçimimizi yapıp yeni vekillerimizi Meclise gönderdik bile…

Seçim süreci böyle bir şey…

Siyasiler içindekini ekran / meydan kusar…

Yasak başlayınca hepsi birden susar!

Sustular… Sıra geldi bize…

Sandığı çare sandık…

İyi ki sandık; sanmasak, yandık…

Nutuk dinlemekten saftiriğe döndük…

Normalleşmenin reçetesini yazıyorum:

- Her birey, bi’rey vermek için sandık başına…

***

Şöyle 100 yıllık bir siyaset turu atmak gerekse; yüzyıllar öncesinden bugüne süzülüp gelirken bize yoldaşlık edenler çıkar karşımıza…

O yolda yol alırken bazen siyasilerle gazetecilerin, yazarların, şairlerin, ozanların arası öyle bozulur ki başa gelmedik kalmaz.

Aziz Nesin’i hapse attıran ‘Taşlamalar’ kitabı da yazarını çilekeş yapan dizelerle doludur…

Yazar şiirlerinde siyasilere seslenirken acımasızdır. “Onlara” der ki:

Zannetme ki daim bir şekcesine / Siz her anırdıkça huu çeker millet / Alkış beklerken siz eşekçesine / Verir hakkınızı, yuu çeker millet!

Yazar, kimse üzerine alınmasın diye “Onlara” der ama onlar kendini bilir ve alınan alınır…

Sen misin bunu yazan?

Siyasiler peşine düşer, hukuk yakasına yapışır…

İstikamet, kodes!

***

Bendenizin;

Bre Allahsızlar…

Bre kitapsızlar…

Bre namussuzlar…

Bre deyyusu ekberler…

Bre kapitale kul/köle olmuş alçaklar…

Bre para sesi duyunca Pavlov’un köpeklerine dönen pitbullar…

Bre Allahsız, peygambersiz hatta putsuz kullar!

Bre kendi tenine dönen kıllar…

Bre nebbaşlar…

Bre ruhsuz göt-başlar!

Diye isyan ettiği, dünyayı yakıp yıkan, kanını emen emperyallerin bana bir kötülüğü dokunamazdı ama Ulu Ozanlardan Kazak Abdal’a;

Eşeği saldım çayıra / Otlaya karnın doyura / Gördüğü düşü hayra / Yoranın da avradını

Dedirten biri vardı.

O biri ve yaptıkları ile bunun sonuçları öylesine fecaat arz eder ki ortalık yangın yeridir. Ozan susmaz, susamaz:

Münkir münafıkın soyu / Yıktı harap etti köyü / Mezarına bir tas suyu / Dökenin de avradını

Der. Belli, canı da canlarının canı da fena yanmıştır. Bu hal ile o devam eder ama biz burada keselim…

***

Siyasileri anma adına son söz “Türkiye’de Siyaset” kitabımdan olsun:

Hizmetiyle ölümsüz olan vardı içinde

Rahmet ve dua ile ölen vardı içinde

Suratına tükürsen gülen vardı içinde

Her birinin kendine has bir dünyası vardı

Vekil vardı yeminli bu ülkeyi bölmeye

Vekil vardı gerekse ülke için ölmeye

Duamız: Bu vatana kastedenler gülmeye

Her birinin kendine has bir dünyası vardı

***

İyi seçimler…