Böyle zamanlar, mesela, milli takımlarımızdan birinin Dünya Kupası ya da Avrupa Futbol Şampiyonası finallerinde mücadele ettiği demler veya bir sporcumuzun olimpiyatlarda başarıdan başarıya koşması gibi durumlar göğsümüzü kabartır, insanları sokağa döker ya o kıvamdayız.

Anladınız!

(NOT: Bir ilke imza atmak istiyorum. ‘Rüya metaforuna yatmadan, gerçekmiş gibi yazıyorum! Onun için yazının bundan sonrasını Cuma gecesi oynayacağımız EURO-2020 açılış maçında İtalya’yı yenmişiz gibi okuyun! Maksat spor olsun!)

Bir yıl sonra…

Bir yıl önce gibi!

EURO-2020’ye, 2021’de müthiş başladık.

Şampiyonanın en büyük favorilerinden İtalya’yı kendi bahçesine gömdük.

Bugün yendik ama bir yıl önce sevindik.

Şampiyonanın adı EURO-2020 ya!

Maçın özetinin özeti

Futbolu evirdik…

Topu çevirdik…

Rakip şaşkın, apıştı.

İtalya’yı devirdik!

Ayrıntı vermek gerekirse

Dünya üçüncüsü olduğumuzda

Güneş’li günlere geldiğimizde

İtalya’yı rakip bulduğumuzda

Sahayı dar etti bizim çocuklar

Bazen taktik maktik işe yaramaz

Takım coşmuş ise kimse duramaz

Gol at desen rakip topa vuramaz

Sahayı dar etti bizim çocuklar

Euro iki bin yirmi maçıydı

Rakip ehli salip Roma Haçıydı

Türkiye’yse sanki futbol taçıydı

Sahayı dar etti bizim çocuklar

Adamlar şampiyon gezer övünür

Kim çıkarsa çıksın yener sevinir

Şimdi saç/baş yolar ağlar, dövünür

Sahayı dar etti bizim çocuklar

Velev ki yenilsek ağır olurdu

Dövülen elbette bağır olurdu

Feryattan kulaklar sağır olurdu

Fekat;

Sahayı dar etti bizim çocuklar

Son sözüm şu olsun

Futbolda kazanmak kaybetmek de var

Yenilmek kolay da yenmek biraz zor

Bu yazıyı yazan son sözünde der

Bir gün şampiyondur bizim çocuklar…