Şiirin büyük ustası Nazım Hikmet ne diyor “Memleket” şiirinde;

“Daha çok şey var anlatacak,
Halk eğitimsiz anlamıyor anlatılanları,
Üretim yok, tüketim çok, yine işsiz, yine aç kızları, delikanlıları,
İşte böyle üstadım ülkemden insan manzaraları...”

***

O günlerdeki memleket de insanlar da manzara da çok farklıydı elbette…

Bugün memleketin sokaklarında ‘enflasyon canavarı’ dolaşıyor… Markette, çarşıda, pazarda tezgâhın başına geçmiş elini uzatanı yutuyor…

***

Bu tablo Türkiye’nin hak ettiği bir manzara değil. Oturup yeni bir tablo çizmeliyiz.

Çünkü memlekette insanlar üretiyor ama daha çok tüketiyor. Çare: Tasarruf…

İşsizlik değil işçisizlik, mesleksizlik belleri büküyor. Çare: Meslek sahibi olmak…

İş beğenen yok; herkes masa başı işim olsun diyor. Olmaz! Çare: Yeteneğini, bilgini kullanabileceğin bir iş…

SÖZÜM MECLİSTEN DIŞARI

Hayatın gerçeklerini göremezsek, kişi olarak da toplum olarak da bir adım ileri gidemeyiz.

Sözüm meclisten dışarı, “Tahsil cehaleti alır, eşeklik baki kalır” denir ya, bu sözün kaynağı büyük Türk şairlerinden Fuzuli’nin şu dizeleridir:

“Mey biter saki kalır. Her renk solar haki kalır. İlim insanın cehlini alsa da, hamurunda varsa eşeklik; baki kalır.”

Oysa önemli olan, bâki kalan bu dünyada bir hoş seda bırakmak değil midir?..

ANNE, BABA, ÇOCUK…

Yurdun her yerinde tüten bacalar, sanayide dönen çarklar; eğitimden sağlığa, savunma sanayisinden turizme kadar her alanda yaşanan gelişmeler üretime, ihracata ‘rekor’ katkı sunarken, ailelerin bir büyük derdi var. Diyorlar ki, “Ne olacak benim çocuğumun hâli!”

Çocukların aklından geçen ve tavırlarına yansıyan ise şu:

- Bir an önce nasıl zengin olurum?

ÖYLE BİR DÜNYA VAR MI?

Gezegende böyle bir dünya keşfedilmedi diye biliyoruz… En büyük zenginlik; meslek ve karakter bakımından aranır olmaktır…

İlle de para diyenler huzursuz; panik atakta! Kimi ilaçla uyutuluyor kimi ninni ile…

Oysa huzur da çare de insanın içinde ve doğada. Sağlıklı düşünmek, sağlıklı yaşamak yeterli…