Biri var mı şu yer yüzende

Bir ömür babasının evinde

 Hep İyi günde kötü günde

Huzur bulup çok yaşamış

Baba evinin eşiği gurbet diyorlar

Baba ile sohbet bir servet diyorlar

Babasız dünya koskoca hasret diyorlar

Var mı neşe dolup hep yaşamış

Babam evi sen hiç gücenme

Hatıralarım sen de güvenme

Geldim sana bak kapı süvende

Yazıyor ki hep mutlu yaşamış

Babam evine baktım uzun uzun

Görmedim başka bir mahzun

Anladım sendeki bu füsun

Çok bekledim kal deyip yaşarmış

Bir misafir gibi geldim sana

Çok acılar yaşattın bana

Üzgünüm hatıralardan yana

Geç geldin diye “küs” yaşamış

Bu sana bir boyun eğiştir

Dağıtmışlar hep bu nasıl iştir

Yenileri gelsin eskileri değiştir

Gelmeyince “ah” edip yaşamış…