Yüzyıllardır tartışma konusu olan konuların üst sıralarında yer alır aşkın yaşı. Yaşanmışlığı olsun ya da olmasın hemen hemen herkesin dile getireceği bir cevabı, bir eleştirisi, bir ön yargısı mutlaka vardır bu soruya.

Aşkın yaşı yoktur. Aşk kapınızı hiç ummadığınız, benden geçti dediğiniz bir anda çalabilir.

Davetsizdir aşk…

Hesapsızdır…

Aşka geç kalma diye bir şeyde yoktur. Freud, aşkı libido ile tanımlar. Libido ise bizlerin yaşam enerjisidir. Dolayısıyla yaşadığımız, nefes aldığımız sürece libido enerjimiz bizi besler ve bizimle birlikte nefes almaya devam eder.

Aşkın belki bir ömrü vardır ama yaşı yoktur. Bitmeyen sadece dönüşen bir enerjidir aşk. Eğer olgun iki birey birbirine aşık olduysa, bu aşk sağlam bir sevgiye ve bağlılığa dönüşür.

İnsanlar her yaşta aşık olabilir. Aşkı yaşamaktan yoksun körelmiş kalplere, yaşayamadığı duyguya hasetle bakan kem gözlere inat, elalem ne der duvarlarına aldırmadan… Ama ilerleyen yaşlarda aşk hormonal, kimyasal bir etkiden daha çok, duyguların ağır bastığı bir yöne evrilebilir.

Meraktır aşk. Tanıma isteğidir. Samimiyettir. Samimi niyettir. Sahiplik değil, aidiyettir. Bağımlılık değil, bağlılıktır. Sempati değil, empatidir.

Sen, ben değil, biz olmaktır ana fikir. Birlikte sarılıp uyumakta aşka dahildir, güzel bir müzik ve manzara eşliğinde bir fincan kahveyi keyifle yudumlamakta…

Hangi yaşta olursa olsun, her biçare gönülde;

Aşk olsun…

Sağlıcakla kalın…