Birbirimizin dertlerini tasalarını ne çok yük ediyoruz benliklerimizde, omuzlarımızda… Düşüncelerinizin %98 size ait değil desem sizi biraz da olsa rahatlatmış olabilir miydim? Öğrendiğimden beri bir bebek gibi pak hissediyorum kendimi ???? Biraz daha açalım konuyu.

Aile kuruyoruz sonra çocuklar üzerinde plan, program yapıyoruz kendi isteklerimizi, yapamadıklarımızı onlara dayatarak iyilik yaptığımızı zannediyoruz sonra o çocuklar yetişkin kişilere dönüştüğünde elde ettikleri meslekler veyahut düşüncelerle boğuşarak mutsuzluğun en derinini yaşıyorlar daha sonrasında başlıyor savaşlar bu konu o kadar çok uzun ki asıl konuyu aktarmamı engelleyebilir o yüzden kısa tutacağım. İşte tam olarak bundan bahsediyorum Ailelerimizin bizlere yükledikleri, toplumun bizlere yüklediği baskı, korku, kaygı, endişe ve en önemli değerler bile…

Kim özgür hissediyor peki? Ve bunu hissetmenize engel olan nedir?

Bir şeylerin peşinde koşarken kendine ait olduğunu hissedebiliyor musun? Evet bu benim isteğim diyebiliyorsan yazdıklarım sana uygun değil. Ama tam zıttı ise…

Bunun altında yatan şey peşinde koştuğumuz pek çok arzu ve isteğin bize ait olmamasıdır.

Ya annemize aittir, ya babamıza aittir, ya çocukluğumuzda bizim için önemli bize çok yakın kişilere aittir.

Aslında yaptığımız şey o kişilerin bir şeye karşı ulaşamama özlemlerini kopyalamaktır. Ancak senden bir tane var bu hisle yaşamak zorunda değilsin lütfen farkına var başkasının özleminin kopyası olamazsın ve başkasını tamamlayamadığı hayalinin bir parçası olamazsın. Var olma amacımız kendimizi keşfetmek, potansiyelimizi ortaya çıkarmak.

Ve biz onlar olmadığımız içinde hedefe ulaştığımız da bir boşluğa düşeriz ve hiç bir zaman tatmin olamayız.

Yarattığımız şey sürekli arayışta olmak olur.

Topluma baktığımda ne kadar da çok boşluk içinde olan bireyler var henüz kendilerine hedef bulamamış hangi yoldan gideceğini bilememenin çaresizliğinden gelen farklı yollarda olan kişiler.

Kendinle yeniden tanışmaya var mısın? Uzun yıllar taşıdığın bedenin ve zihnini yeniden tanımlamak ona ulaşmak biraz külfetli görünse de buna değer ????

Bunu çözümlemek için harika bir access aracı var. Bu kime ait? sorusu. Düşüncelerimizin %98 bize ait değildir.

Yapmamız gereken tek şey dinamik olarak bu soruyu sormak. Aklınıza bir düşünce geldiğinde hemen sorun?

Bu kime ait? Bu bana mı yoksa başka bir şeye mi ait?

Birçok kişi soru sonrasında anneme ait babama vs. ait diye nokta atışlı cevaplar verebiliyor kimisi bilmiyorum diyebiliyor.

Soru sonrasında hissettiklerinize bakın bir hafiflik yada alan genişliği hissediyorsanız bu size ait değildir.

"Gönderene geri gönderiyorum" deyin ve serbest bırakın. Soru sonrasında bir ağırlık varsa ya da bana ait diyorsanız, o zaman enerji temizlik cümlesini hafif hissettirene kadar tekrarlayın.

POD&POC (POKEN&POD) diye okunur. Bunu üç gün boyunca dinamik olarak yapabilirseniz yaşam alanızda harika bir genişleme ortaya çıkacaktır.

Bundan daha iyi nasıl olur? Daha başka neler mümkün?