Fedakarlık yaptığını söyleyenler aslında fedadan kar etmek için yapmışlardır bunu. Engelli çocuğu olanlar hariç. Engelli çocuğu olanlar yaptıklarını ileride kar etmek için değil, gerçek manada bir feda örneği vererek yaparlar.

Kar beklentileri yoktur olamaz. Ondan fayda beklemezler. Kadın kocasına, “Senin için ne büyük fedakarlıklar yaptım, Saçımı süpürge ettim yıllarca” der. Oysa kadın daha iyisini bulsa hiç de saçını süpürge etmez. Fedakarlık da etmez. Erkek de öyle “senin için ömrümü çürüttüm mutlu olsun” diye der. Ne büyük fedakarlık ettiğimin farkındasın “herhalde” der.

Oysa o da daha üstün bir kadın bulsa fedakarlık etmez ona gider. Evlatlarına sitem eden ana-baba”, sizin için ne büyük fedakarlıklara katlandığımızı bir bilseniz...” diye başlar. Oysa onların “çocuklar büyüsün kendisi ihtiyarlayınca kendilerine baksınlar” isterler.

Lakin tek beklentisi olmayan gerçek fedakarlık yapan insanlar engelli çocuğu olanlardır. Hiç bir beklentisi olmadan sevmek katlanmak ve onu mutlu etmektir amaçları. Engelsiz bir hayat hayatı engelsizce yaşamak, engelleri aşacak bir hayat dilerim…