Mustafa Pınarbaşı, derin bir yaranın ince sızısı içindeyse ve de “Ankara Uzak”taysa diyeceği o kadar çok şey var ki… Düşelim peşine, oturalım yanına desin diyeceğini:

ne vakit dinlesem akan sulardan mûnis bu özlemi

ankaradasın

ve orhan âbi’den bir filoloji okuyorsun

memleket batıyor, umurunda değil

ulus’ta mis gibi kokoreç kokuyorsun

(…)

ankaradasın

bir ihtilal kedisi geçiyor önünden, hafif öksürüklü

ve alıp yürüyor sıhhiye’de bir unutmak korteji

biliyorum, ne yapsan

ne kadar kötü koksan da

bu gönül iflah olmayacak

yaram derin

ankara uzak

***

Celal Sahir Erozan başka bir açıdan bakmasa ve bunu şiirinin bir beyitinde formüle etmese, Ankara’nın dününe dair bir unutkanlık içine düşer insan. Ankara yaramaz bir şehir olsaydı şair;

“Ümidin, azmin, yüksek imanın

Bunlardan doğdu zaferin, şanın…”

Diye kutsar mıydı?

***

Aynı gözle bakmasa, Abdülkadir Paksoy;

“Ey aziz kentim benim”

Der miydi?

***

İsmet Baha Sipahioğlu, “Bir Sesin Ardından” giderken bizi de alır yanına:

Uzakta simsiyah çizgiler inişli-yokuşlu

Yalnız Keçiören penceremin altında gibi,

Bir kız bakar bakar bana Keçiörenden

Biraz mahzun, biraz da gülümser gibi…

***

Kemalettin Kamu da Ankara ayrılıklarına dayanamayanlardan. Giderken bir isteği var şehirden. “Yeter Ki”:

Ne gökte gözümün rengini ara,

Ne hayal elimle saçını tara,

Bensiz Baharı da bilir Ankara,

Beni bir dönecek yolcu san yeter.

***

Mehmet Akif Işık’ın da ‘Ankara'dan Uzakta İken’ bağrı yanıktır…

Yıllar bir kuş misali uçup gitse de havaya,

Yollar uzasa, uçurumlar girse de araya,

Yeter ki sağlıkla varasın Ankara'ya.

Dağlar geçit vermese, karlar öbek öbek yığılsa da,

Yıldırımlar çaksa, fırtınalar kopsa da,

Hoş tut gönlünü, bil ki seni seven biri var Ankara'da.

***

Nurettin Durman, “Ulus’ta Bir Garip Kişi”yi arıyorsa o kendidir, sendir, bendir, odur, budur. Fakat şairin derdi büyük:

Adım başında avuç dolusu yalnızlığımı çaldılar

Sevinçlerimi karanlıklara ittim ki sorma

Yüreğimi arıttım sevgilerden

Akşama umutlarımı rüzgarlara savurdum birer birer

Irmak sularında ilkçağlardan kalma bir aşk türküsü

söyleniyordu

Ve uzak ışıklarda yavaş yavaş yaşamalar tükeniyordu.

(…)

***

Şairane Ankara turumuz başka şair dostlarla sürecek…